در اين بخش بيماران مي توانند پرسش هاي رايج در مورد بيماري شقاق مطرح نمايند تا در سريعترين زمان ممکن به اين پرسش ها پاسخ داده شود
شکاف ها اغلب برمي گردند. يک شکاف کاملاً خوب شده مي تواند پس از يک حرکت مدفوع يا ضربه شديد برگردد. مشکلات پزشکي مانند بيماري التهابي روده (بيماري کرون) ، عفونت ها يا تومورهاي مقعدي مي توانند علائمي شبيه شکاف هاي مقعدي ايجاد کنند.
بعضي از افراد مدتي دچار شکاف مي شوند و برخي ديگر مي توانند مزمن شوند و سالها ادامه يابد. درد ناشي از شکاف ممکن است باعث شود که افراد از داشتن مدفوع منجر به يبوست مزمن پرهيز کنند.
ترک در پوست باعث درد شديد و برخي خونريزي هاي قرمز روشن در حين و بعد از حرکات روده مي شود. در بعضي مواقع ، اين شکاف مي تواند به قدري عميق باشد که بتواند بافت عضلاني زير آن را نشان دهد. شکاف مقعدي معمولاً يک بيماري جدي نيست.
يبوست يا عدم وجود مدفوع ممکن است رخ دهد. درد ناشي از شکاف مقعدي مي تواند آنقدر طاقت فرسا باشد که افراد را از اجابت مزاج منصرف کند. شکاف هاي حاد مي توانند مزمن شوند و در نتيجه انبوه نگهبان ايجاد مي شود. برچسب دائمي پوست ايجاد مي شود و ممکن است فيستول ايجاد شود.
بلي و كمك پزشك در اتاق معاينه و عمل خانم هستند و به شما کمک ميكنند و معاينه هم فقط محدود به ناحيه مقعد است و نياز به لخت شدن كامل ندارد لذا پزشک آقا يا خانم زياد متفاوت نيست. براي اطلاعات بيشتر و تعيين نوبت با 22361072 تماس بگيريد
كاملا موثر است و معمولا مشكل بي اختياري نميدهد
شيوه زندگي و درمان هاي خانگي
به رژيم غذايي خود فيبر اضافه کنيد. خوردن حدود 25 تا 30 گرم فيبر در روز مي تواند به مدفوع نرم و بهبود شقاق کمک کند. ...
مايعات کافي بنوشيد. مايعات به جلوگيري از يبوست کمک مي کنند.
در حين حرکات روده اي از فشار دادن خودداري کنيد.
پاسخ: بيشترين شکاف مقعدي پس از چند روز يا يک هفته با درمان در منزل بهبود مي يابد. اينها به عنوان شکاف حاد مقعدي شناخته مي شوند. درد در حين حرکات روده معمولاً طي دو روز پس از شروع درمان برطرف مي شود.
شکاف هاي مزمن به طور معمول سابقه چرخه اي از بهبود و عود متناوب دارند ، اما حدود 35? در نهايت ، حداقل به طور موقت ، بدون مداخله بهبود مي يابند.
در بيشتر روزهاي هفته 30 دقيقه يا بيشتر به فعاليت بدني متوسط ??مانند پياده روي بپردازيد. ورزش حرکات منظم روده را تقويت مي کند و جريان خون را در تمام قسمت هاي بدن افزايش مي دهد ، که ممکن است باعث بهبودي شکاف مقعدي شود.
درمان موضعي ضد ميکروبي با مترونيدازول بعنوان يک افزودني به درمانهاي پزشکي کلاسيک در شقاق حاد مقعد يک عمل موثر و ايمن است که منجر به کاهش بيشتر درد و افزايش سرعت بهبودي مي شود.
خوشبختانه ، بيشترين شکاف هاي مقعدي "حاد" تلقي مي شوند و خود به خود در خانه بهبود مي يابند. نکته اصلي اين است که ضمن ايجاد بهبودي در منطقه ، ناراحتي را کاهش دهيد.
مانند همه جراحي ها ، شما نيز بايد انتظار ناراحتي را داشته باشيد. اين مي تواند براي چند روز اول کاملاً دردناک باشد و ممکن است به نظر برسد قبل از اينکه دوباره احساس راحتي بيشتري کند ، بدتر شود اما درد کاهش مي يابد. وقتي از بخش يا DSU خارج مي شويد ، ممکن است به شما کمک کنيم تا از اين ناراحتي کمک کنيد.
بيشتر شکاف هاي کوتاه مدت مقعدي با درمان در منزل طي 4 تا 6 هفته بهبود مي يابند. درد در حين حرکات روده اي معمولاً طي دو روز پس از شروع درمان در منزل برطرف مي شود. چندين مرحله وجود دارد که مي توانيد براي تسکين علائم و کمک به ترميم شکاف انجام دهيد: سعي کنيد از يبوست جلوگيري کنيد.
احتمالا دچار زخم مقعد يا شقاق هستيد و نياز به معاينه دارد. براى تعيين نوبت با 22359135 تماس بگيريد و يا يك پزشك در نزديكى خود مراجعه كنيد
چند سالي است که يه سوراخ ريز در ابتداي باسن جايي که انتهاي خط کمر و جايي که خط باسن از هم جدا ميشود دارم چند باري همسرم با ريختن پودر پني سيلين و پانسمان جلو خروج چرک رو گرفته و خوب شده اما باز دوباره اينطوري شدم به نظر شما چه کنم
به احتمال زياد سينوس مويى است ولى جهت تاييد نياز به معاينه دارد. براى تعيين نوبت با کلينيک ليزر شفا به شماره 22359135 تماس بگيريد
به طور كلي برجستگي و جابهجايي ارگانهاي بدن است و اگرچه مختص مردان نيست ولي نوع شكمي آن بين مردها شيوع بيشتري دارد.
ديواره شكم كه خود لايهاي محافظ در برابر روده و بافت داخلي است خاصيت نگهدارندگي خود را در برابر فشار احشاء از دست ميدهد و رودههاي دستگاه گوارش از قسمت ضعيفتر به زير چربيها و عضلات پشت پوست راه مييابد.
ممكن است با احساس درد و تير كشيدنهاي گهگاه نيز همراه باشد.
برآمدگي فتق، انواع مختلفي را شامل ميشود: از فتق مغبني كه گستردهترين نوع فتق در بين مردان است و اغلب به سبب برداشتن اجسام سنگين يا فشار زياد حين اجابت مزاج بروز ميكند، تا فتق راني كه كوچكتر بوده، اغلب بين زنان شيوع دارد؛ و حتي فتق نافي كه از هنگام تولد در ناحيه ناف نوزادان يا اطراف آن وجود دارد؛ كوچك و بزرگ يا زن و مرد ممكن است به آن مبتلا شوند.
مردها به سبب فيزيك قسمتهاي ارولوژ بيشتر با خطرات فتق درگيرند. ممكن است تودهاي كه در اين ناحيه خود را از شكاف پديد آمده بيرون مياندازد بزرگ و بزرگتر شود و حتي به شكلي درآيد كه به داخل اسكروتوم افتد.
حبس احشاء منجر به نارسايي خوني در قسمت بيرونافتاده ميشود و مشكلات بيشتري چون سياهشدگي، سوراخ يا چركين شدن روده و… پديد ميآورد.
هرچند با دراز كشيدن يا فشردن ناحيه بيرونزده بتوان برجستگي فتق را ناديده گرفت، هر چه زمان بيشتري طي شود درمان آن سختتر، هزينهها بيشتر و بهبودي ديرتر حاصل خواهد شد.
علاج فتق به اندازه و نوع آن وابسته است: بستري در بيمارستان، ترميم و بخيهزدن عضله شكافته شده، يا جراحي سرپايي كه با بيحسي موضعي همراه است و معمولا در درمان فتقهاي كوچك كاربرد دارد.
جراح بسته به تشخيص ممكن است شكاف كوچكي يك يا دو بند انگشتي در ناحيه مورد نظر پديد آورد و از طريق دستگاه آندوسكوپي غلافي باريك به نام مش را به محل بيرونزدگي احشاء وارد كرده، يا با بخيه زدن آن را ترميم كند.
مش مقاومتر از بخيه است و نهتنها دوران استراحت را كوتاهتر ميكند، بلکه با چسبيدن به محل احتمال بازگشت فتق را كاهش ميدهد. در اين صورت حتي كساني كه كارهاي سنگين ميكنند هم معمولا ميتوانند در پي عملي موفقيتآميز پس از دو يا سه هفته كار خود را از سر گيرند.
فتق زماني اتفاق مي افتد که اندام داخلي يا قسمت ديگري از بدن از ديواره عضله يا بافتي که به طور معمول حاوي آن است ، بيرون بزند.
فتق انواع مختلفي دارد. آشنا ترين نوع آنهايي است که در شکم اتفاق مي افتد و در آن قسمتي از روده ها از ديواره شکم بيرون زده اند. اين ممکن است در مناطق مختلفي اتفاق بيفتد و بسته به محل ، به فتق نام ديگري داده مي شود.
فتق : برآمدگي اندام يا بخشي (مانند روده) از طريق بافت همبند يا از ديواره حفره (همانند شکم) که به طور معمول در آن محصور است. - پارگي نيز ناميده مي شود.
فتق شکمي را فتق شکافي نيز مي نامند زيرا به طور کلي به صورت برآمدگي در شکم در محل اسکار جراحي قديمي ايجاد مي شود. علت آن نازک شدن يا کشش بافت اسکار است و بيشتر در افرادي که چاق يا باردار هستند رخ مي دهد. فتق ناف به صورت برآمدگي نرم در ناف (ناف) ظاهر مي شود.
نماي جلويي فتق مغبني (سمت راست).
با وجود اينکه ضعف در ديواره شکم به يک سوراخ موضعي يا "نقص" تبديل مي شود ، که از طريق آن بافت چربي يا اندام هاي شکمي پوشيده شده با صفاق مي تواند شايع ترين فتق باشد ، در شکم ايجاد مي شود. يکي ديگر از فتق هاي رايج ديسک هاي ستون فقرات را درگير مي کند و باعث سياتيک مي شود. فتق هياتوس هنگامي اتفاق مي افتد که معده از طريق دهانه مري در ديافراگم به داخل مدياستن بيرون بزند.
فتق ممکن است همراه با درد در محل ، توده اي قابل مشاهده يا قابل لمس يا در بعضي موارد علائم مبهم تري باشد که ناشي از فشار بر عضوي است که در فتق گير کرده است ، که گاهي منجر به اختلال عملکرد ارگان مي شود. بافت چربي معمولاً ابتدا وارد فتق مي شود ، اما ممکن است به دنبال آن ارگانيک همراه باشد.
فتق در اثر اختلال يا باز شدن در فاشيا يا بافت فيبري ايجاد مي شود که ديواره شکم را تشکيل مي دهد. ممکن است برآمدگي مرتبط با فتق بيايد و برود ، اما نقص در بافت همچنان ادامه خواهد داشت.
علائم و نشانه ها بسته به نوع فتق متفاوت است. علائم ممکن است در بعضي از فتق هاي مغبني وجود داشته باشد يا نداشته باشد. در مورد فتق قابل کاهش ، برآمدگي در کشاله ران يا ناحيه شکم ديگري اغلب ديده و احساس مي شود. هنگام ايستادن ، چنين برآمدگي بارزتر مي شود. علاوه بر برآمدگي ، علائم ديگر شامل درد در کشاله ران است که ممکن است احساس سنگيني يا کشيدن نيز داشته باشد و در مردان ، گاهي اوقات درد و تورم در بيضه اطراف ناحيه بيضه وجود دارد.
فتق شکمي غيرقابل کاهش ممکن است دردناک باشد ، اما مهمترين علامت آن اين است که وقتي تحت فشار قرار مي گيرد نمي تواند به حفره شکم برگردد. ممکن است مزمن باشد ، اگرچه بدون درد باشد و منجر به خفقان (از دست دادن خونرساني) ، انسداد ( گره خوردن روده) ، يا هر دو. فتق هاي مختلط هميشه دردناک هستند و درد همراه با حساسيت است. حالت تهوع ، استفراغ يا تب ممکن است در اين موارد به دليل انسداد روده ايجاد شود. همچنين ، برآمدگي فتق در اين حالت ممکن است قرمز ، بنفش يا تيره و صورتي شود.
در تشخيص فتق شکمي ، تصويربرداري اصلي ترين وسيله براي تشخيص ديافراگم داخلي و ساير فتقهاي غير قابل لمس يا غير مشکوک است. مولتي ردياب CT (MDCT) مي تواند محل آناتوميک کيسه فتق ، محتويات کيسه و هرگونه عارضه را با دقت نشان دهد. MDCT همچنين جزئيات واضحي از ديواره شکم را ارائه مي دهد که اجازه مي دهد فتق هاي ديواري به طور دقيق شناسايي شوند.
علل فتق هياتوس بسته به هر فرد متفاوت است. با اين وجود ، از جمله دلايل متعدد ، دلايل مکانيکي عبارتند از: بلند کردن نادرست وزن سنگين ، حملات سرفه سخت ، ضربات شديد به شکم و وضعيت نادرست بدن.
بعلاوه ، شرايطي که فشار حفره شکم را افزايش مي دهند نيز ممکن است باعث فتق يا بدتر شدن شرايط موجود شوند. برخي از اين موارد عبارتند از: چاقي ، کشيدگي هنگام حرکات روده اي يا دفع ادرار (يبوست ، بزرگ شدن پروستات) ، بيماري مزمن ريه ، و همچنين مايعات در حفره شکم (آسيت).
همچنين ، اگر عضلات به دليل تغذيه نامناسب ، سيگار کشيدن و فشار بيش از حد ضعيف شده باشند ، احتمال بروز فتق بيشتر است.
عقايد فيزيولوژيکي ادعا مي کنند که در مورد فتق مغبني ، موارد فوق فقط يک علامت تشريحي علت اصلي فيزيولوژيکي است. آنها ادعا مي كنند كه خطر فتق به دليل تفاوت فيزيولوژيكي بين بيماراني است كه مبتلا به فتق مي شوند و افرادي كه دچار اين بيماري نمي شوند ، يعني وجود پسوندهاي آپونوروتيك از قوس ترانس ورژن abdominis.
فتق ديواره شکم ممکن است به دليل ضربه ايجاد شود. اگر اين نوع فتق به دليل ضربه اي صريح باشد ، اين يک وضعيت اضطراري است و مي تواند با اندام هاي مختلف جامد و آسيب ديدگي توخالي همراه باشد.
فتق هاي اينگوئينال را بايد هميشه حتي اگر بدون علامت باشد با عمل جراحي در اولين فرصت ممکن ترميم کرد.
اين توصيه شامل تمام بيماران در تمام گروه سني از نوزادي تا پيري است زيرا عوارض خطرناک آن مثل گيرافتادگي انسداد و اختناق خطرات بسيار بيشتري نسبت به خطرات عمل جراحي دادند و خاص اينکه يک عمل جراحي غير اورژانس را تبديل به عمل جراحي اورژانس مي کنند و ميزان مرگ و مير در طي عمل اورژانس بسيار بيشتر است.
بيماران ترميم فتق در طي يک عمل جراحي الکتيو (غير اورژانس) را بسيار بهتر از يک عمل اورژانس تحمل مي کنند زيرا در طي عمل جراحي غير اورژانس بيماريهاي ديگر مثل فشار خون و ديابت و اختلالات خوني و قلبي و…
کنترل مي شود و سپس اقدام به عمل جراحي مي شود خاص اينکه در اين موارد بيمار را مي توان بدون بيهوشي و با استفاده از بيحسي موضعي عمل کرده و بلافاصله مرخص نموده وحتي با استفاده از داروهاي بي حسي طولاني اثر مثل bupiracain بلافاصله به محل کار خود مراجعه نمايند.
آبسه ها مجموعه ای از چرک در فضاهای محدود بافت هستند که معمولاً در اثر عفونت باکتریایی ایجاد می شوند. علائم شامل درد موضعی ، حساسیت ، گرما و تورم (اگر آبسه در نزدیکی لایه پوست باشد) یا علائم مشروط (اگر آبسه عمیق باشد) است.برای تشخیص آبسه های عمیق دکتر تاجبخش تصویربرداری اغلب ضروری است.
آبسه ها مجموعه ای از چرک در فضاهای محدود بافت هستند که معمولاً در اثر عفونت باکتریایی ایجاد می شوند. علائم شامل درد موضعی ، حساسیت ، گرما و تورم (اگر آبسه در نزدیکی لایه پوست باشد) یا علائم مشروط (اگر آبسه عمیق باشد) است.
افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند ، بیشتر دچار آبسه های خاصمی شوند. کسانی که دارای هر یک از موارد زیر هستند همگی در معرض ابتلا به آبسه های شدیدتر هستند. این به این دلیل است که بدن توانایی دفع عفونت ها را کاهش می دهد.
در صورت داشتن زخم جزئی روی پوست ، مانند بریدگی یا چربی کوچک ، یا اگر غده چربی (غده چربی) یا غدد عرق در پوست شما مسدود شود ، باکتری ها می توانند وارد پوست شما شوند و باعث ایجاد آبسه شوند. آبسه هایی که در داخل شکم (شکم) ایجاد می شوند در اثر عفونت به بافت های عمیق تر در بدن ایجاد می شوند.
تشخیص آبسه های عمیق اغلب نیاز به تصویربرداری دارد. سونوگرافی غیرتهاجمی است و بسیاری از آبسه های بافت نرم را تشخیص می دهد. CT برای بیشتر افراد دقیق است ، اگرچه MRI معمولاً حساس تر است. آبسه های سطحی ممکن است با حرارت و آنتی بیوتیک های خوراکی برطرف شوند. با این حال ، درمان معمولاً مستلزم تخلیه است.
هنگامی که سد طبیعی پوست ما شکسته می شود ، حتی در اثر ضربه جزئی ، یا پارگی های کوچک یا التهاب ، باکتری ها می توانند وارد پوست شوند. آبسه می تواند ایجاد شود زیرا دفاع بدن شما سعی می کند این میکروب ها را با پاسخ التهابی شما (گلبول های سفید = چرک) از بین ببرد. انسداد در غدد عرق یا روغن (چربی) ، یا فولیکول مو یا کیست از قبل موجود نیز می تواند باعث ایجاد آبسه شود.
وسط آبسه مایع می شود و حاوی سلول های مرده ، باکتری ها و بقایای دیگر است. این ناحیه شروع به رشد می کند و باعث ایجاد تنش در زیر پوست و التهاب بیشتر بافت های اطراف می شود. فشار و التهاب باعث درد می شود.
افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند اغلب آبسه های خاصی را تجربه می کنند. کسانی که دارای هر یک از موارد زیر هستند همگی در معرض ابتلا به آبسه های شدیدتر هستند. این به این دلیل است که بدن توانایی دفع عفونت ها را کاهش می دهد.
شیمی درمانی
دیابت
سرطان
ایدز
بیماری سلول داسیشکل
اختلالات عروقی محیطی
بیماری کرون
کولیت زخمی
سوختگی شدید
ضربه شدید
اعتیاد به الکل یا سوء مصرف مواد مخدر IV
چاقی
سایر عوامل خطرساز برای آبسه شامل قرار گرفتن در محیط های کثیف ، قرار گرفتن در معرض افراد با انواع خاصی از عفونت های پوستی ، بهداشت ضعیف و گردش خون نامناسب است.
اغلب آبسه به یک توده دردناک و فشرده تبدیل می شود که قرمز ، گرم در لمس و حساس است.
با پیشرفت برخی آبسه ها ، آنها ممکن است "اشاره" کرده و به یک سطح برسند ، بنابراین می توانید مواد داخل را ببینید و سپس خود به خود باز شده (پارگی).
بیشتر آنها بدون مراقبت بدتر می شوند. عفونت می تواند به بافت های زیر پوست و حتی به جریان خون سرایت کند.
اگر عفونت به بافت عمیق تر سرایت کند ، ممکن است تب ایجاد کنید و احساس بیماری کنید.
اگر آبسه کوچک است (عرض آن کمتر از 1 سانتیمتر یا کمتر از نیم اینچ است) ، استفاده از کمپرس گرم به مدت 30 دقیقه و 4 بار در روز به این ناحیه کمک می کند.
سعی نکنید آبسه را با فشردن یا فشار دادن آبسه تخلیه کنید. این می تواند مواد آلوده را به بافت های عمیق تر برساند.
سوزن یا ابزار تیز دیگری را به مرکز آبسه نچسبانید ، زیرا ممکن است به رگ خونی زیرین آسیب وارد کنید یا باعث گسترش عفونت شوید.
در صورت بروز هر یک از موارد زیر با آبسه با پزشک خود تماس بگیرید:
شما دارای زخمی بزرگتر از 1 سانتی متر یا نیم اینچ هستید.
زخم همچنان بزرگ می شود یا دردناک تر می شود.
زخم در ناحیه راست روده یا کشاله ران شما یا نزدیک آن قرار دارد.
دچار تب می شوید.
شما متوجه رگه های قرمز می شوید ، که می تواند به معنی گسترش عفونت باشد.
دکتر تاجبخش سابقه پزشکی را می گیرد و ممکن است از شما بپرسد:
آبسه چه مدت وجود داشته است
اگر هرگونه صدمه به آن ناحیه را به یاد می آورید
چه داروهایی ممکن است مصرف کنید
در صورت داشتن هرگونه حساسیت
اگر در خانه تب داشته اید
پزشک آبسه و نواحی اطراف آن را بررسی می کند. اگر نزدیک مقعد شما باشد ، پزشک معاینه مقعدی را انجام می دهد. اگر بازو یا پای شما درگیر باشد ، پزشک احساس غده لنفاوی را در کشاله ران یا زیر بازوی شما می کند.
پزشک ممکن است آبسه را باز کرده و تخلیه کند.
اطراف آبسه با دارو بی حس می شود. اغلب بی حس کردن ناحیه سخت است ، اما بی حسی موضعی می تواند این عمل را تقریباً بدون درد کند.
منطقه با محلول ضد عفونی کننده و حوله های استریل در اطراف آن پوشانده می شود.
پزشک آبسه را باز کرده و چرک و بقایای آن را کاملاً تخلیه می کند.
پس از تخلیه زخم ، پزشک ممکن است مقداری بسته بندی را در حفره باقی مانده قرار دهد تا عفونت همچنان به تخلیه ادامه یابد. ممکن است یک یا دو روز باز نگه داشته شود.
سپس یک باند روی بسته بندی قرار داده می شود و دستورالعمل هایی در مورد مراقبت از خانه به شما داده می شود.
اکثر افراد بلافاصله پس از تخلیه آبسه احساس بهتری دارند.
اگر هنوز درد را تجربه می کنید ، پزشک ممکن است طی 1-2 روز آینده قرص های ضد درد را برای مصارف خانگی تجویز کند.
شما معمولاً با آنتی بیوتیک های خوراکی به خانه فرستاده می شوید.
منبع:
https://www.drtajbakhsh.ir/%d8%b3%d9%88%d8%a7%d9%84%d8%a7%d8%aa-%d8%b1%d8%a7%db%8c%d8%ac-%d8%a8%db%8c%d9%85%d8%a7%d8%b1%db%8c-%d8%a2%d8%a8%d8%b3%d9%87/
رايج ترين نوع جراحي فيستول مقعد ، فيستولوتومي است. اين شامل برش در طول کل فيستول براي باز کردن آن است تا به عنوان يک زخم صاف بهبود يابد.
جراحي فيستول مقعد به منظور برداشتن و حذف فيستول انجام مي شود. اکثر روشهاي جراحي فيستول مقعد به صورت سرپايي و بدون نياز به بستري انجام مي شود و بيمار معمولا مي تواند عصر همان روز يا روز بعد، از بيمارستان مرخص شود. اما در فيستولهاي بزرگ و عميق ممکن است بيمار نياز داشته باشد مدتي تحت مراقبت پس از جراحي در بيمارستان باشد. با اين حال، بيمار براي حداقل چند روز بعد از عمل جراحي نياز به استراحت براي کمک به روند بهبود خود دارد.
باتوجه به مرحله بيماري و عمق درگيري، روش هاي جراحي مختلفي مورد استفاده قرار مي گيرد. در عمل جراحي بسته به نوع فيستول مقعد (ساده يا پيچيده) و موقعيت آن ميتوان از چندين تکنيک استفاده کرد که نوع آن بنا به تشخيص و صلاح ديد پزشک انتخاب مي شود. اين تکنيک ها عبارتند از:
در روش فيستولوتومي با ايجاد يک برش باز طولي تمامي قسمتهايي که در اثر فيستول مقعدي تخريب شدهاند به طور کامل تخليه ميشود. دوره نقاهت اين جراحي براي بهبودي يک الي دو ماه است. اين روش در 85 الي 95 درصد موارد استفاده مي شود.
تکنيک استن
استن يک روش قديمي براي درمان فيستول مقعد است. که در روش سنتي با موي دم اسب يا کتان انجام ميشده است. در فيستولهاي پيچيدهتر که قسمتي از عضله اسفنکتر را نيز درگير کرده است، يک نخ بخيه يا لولهي باريک را براي مدت شش الي دوازده هفته در فيستول قرار ميدهند تا چرک و عفونت داخل فيستول تخليه شود. سپس در صورت لزوم جراحي قطعي مورد نياز انجام ميشود.
روش فلپ آدوانسمنت
اين روش معمولاً براي فيستول پيچيده و وخيم استفاده مي شود. مانند افرادي که در خطر بي اختياري مدفوع قرار دارند. در روش فلپ آدوانسمنت با بريدن قسمتهايي از پوست رکتوم يا مقعد اقدام به ترميم فيستول مقعدي ميشود.
پلاگين بيولوژيکي
پلاگين که از بافت انساني (مخاط روده انساني) ساخته شده است، براي جلوگيري از باز شدن داخلي فيستول مقعد مورد استفاده قرار مي گيرد. پلاگين را با بخيه به سر داخلي فيستول مقعد متصل ميکنند و از گسترش آن جلوگيري ميکنند. بافت جديد معمولاً در اطراف پلاگين رشد و به درمان فيستول کمک مي کند. خوشبختانه اين روش هيچ خطري براي بياختياري مقعدي ندارد اما عوارضي مانند درد، تشکيل آبسه و يا احتمال جابجايي پلاگين را با خود به همراه است.
در حال حاضر براي درمان فيستول با دارو هيچ داروي موثري شناخته نشده است. داروهايي که براي بيماران مبتلا به فيستول تجويز مي شوند فقط براي کاهش علائم و نشانه هاي بيماري مانند درد و عفونت موثرند.
از جمله اين داروها آنتي بيوتيک ها هستند که براي کاهش چرک و عفونت قبل از شروع عمل استفاده مي شود. همچنين مصرف يک دوره ي کامل آنتي بيوتيک مي تواند چرک و عفونت هاي محل فيستول را تا حد زيادي از بين ببرد و ميزان موفقيت عمل جراحي را افزايش دهد .
داروهاي ضد التهاب نيز مي توانند التهابات ناشي از فيستول را تا حد زيادي از بين ببرند.
براي تسکين دردهاي فيستول مقعدي هم مي توان از داروهاي مسکن فاقد کدئين استفاده کرد.
اگر فيستول شما از قسمت قابل توجهي از عضله اسفنکتر مقعدي عبور کند ، جراح ممکن است در ابتدا توصيه کند که يک ستون قرار دهيد.
ستون يک تکه نخ جراحي است که به مدت چند هفته در فيستول باقي مي ماند تا باز بماند.
اين باعث مي شود که تخليه شود و به بهبود آن کمک مي کند ، در حالي که نيازي به برش عضلات اسفنکتر نيست.
ستون هاي شل باعث تخليه فيستول مي شوند اما آنها را درمان نمي کنند. براي درمان فيستول ، ممکن است از ستون هاي سفت تري براي بريدن فيستول به آرامي استفاده شود.
اين ممکن است به چندين روش نياز داشته باشد که جراح مي تواند با شما صحبت کند.
يا ممکن است انجام چندين روش فيستولوتومي ، هر بار باز کردن قسمت کوچکي از فيستول يا درمان متفاوت را پيشنهاد دهند.
دستگاه هاي فيستول بايد درمان شوند زيرا به خودي خود بهبود نمي يابند. اگر به مدت طولاني درمان نشود خطر ابتلا به سرطان در دستگاه فيستول وجود دارد. درمان اکثر فيستول ها ساده است.
آنتي بيوتيک ها ممکن است براي درمان فيستول مقعدي ضروري باشند ، به خصوص اگر بيمار علائم سيستميک داشته باشد. به نظر مي رسد درمان آنتي بيوتيکي پيشگيري کننده بعد از عمل به مدت 7-10 روز (به عنوان مثال ، سيپروفلوکساسين ، مترونيدازول) يک قسمت اصلي در جلوگيري از فيستول مقعد پس از برش و تخليه آبسه پريانال باشد.
وقتي يک فيستول مقعدي گرفتيد ، آنتي بيوتيک ها به تنهايي نمي توانند آن را درمان کنند. براي بهبود فيستول بايد جراحي کنيد. گزينه هاي درمان جراحي عبارتند از: فيستولوتومي.
روغن درخت چاي به دليل خواص ضد باکتريايي ، ضد ويروسي ، ضد ويروسي ، ضد عفوني کننده و ضد التهاب مشهور است و اين ماده را به يکي از بهترين داروهاي خانگي فيستول تبديل مي کند. قدرت شفابخشي آن به آن اهميت زيادي در ميان بسياري از محصولات دارويي و سلامتي داده است. مي توانيد از روغن درخت چاي به عنوان يک مرهم طبيعي استفاده کنيد.
يک داروي محبوب پماد نيتروگليسيرين است که روي کانال مقعد قرار مي گيرد. اين همان دارويي است که براي آنژين کرونر استفاده مي شود ، اما مهم است که نيتروگليسيرين رقيق شود. نيتروگليسيرين با بهبود جريان خون کار مي کند.
نوع تخليه فيستول را ارزيابي و مستند کنيد. بو ، رنگ و قوام زهکشي به شما کمک مي کند تا منشا فيستول را تعيين کنيد. اين ، به نوبه خود ، به شما امکان مي دهد يک سيستم کيسه گذاري مناسب طراحي کنيد. در مورد خانم باخ ، زهکشي مايع است و رنگ سبز آن نشان مي دهد که از روده کوچک است.
در بعضي موارد ، فيستول ممکن است بسته شود ، اما دوباره باز مي شود. به طور معمول فيستول ها بدون درمان به خودي خود بهبود نمي يابند
حمام گرم منظم همچنين مي تواند درد و ناراحتي فيستول را تسکين دهد. اطمينان حاصل کنيد که پس از هر بار استفاده از وان حمام را تميز کنيد تا از خطر عفونت جلوگيري کنيد. پيشنهادات قابل حمل (معروف به حمام سيتز) مي توانند به تميز نگه داشتن منطقه کمک کنند.
استفاده از محلولهاي اسيدوز يا قليايي در مغز باعث افزايش يا تنگ شدن عروق مغزي در داخل بدن مي شود که نشان مي دهد pH مي تواند بر روي عروق مغزي تأثير بگذارد. در انسان ها ، Severinghaus و همکاران. نشان داد که جريان خون مغزي (CBF) در طول هيپوکاپني مزمن طبيعي بود ، که نشان مي دهد CO2 به خودي خود تن عروق مغزي را تغيير نمي دهد.
بنابراين ، اتساع رگ هاي خوني شرياني (عمدتا شريان ها) باعث کاهش فشار خون مي شود. پاسخ ممکن است ذاتي (به دليل فرآيندهاي موضعي در بافت اطراف) يا بيروني (به دليل هورمون ها يا سيستم عصبي) باشد.
اگر براي شما به طور ناگهاني علايمي چون، سردرد شديد و يا نشانه هاي ديگر مربوط به آنوريسم پاره شده داريدحتما يک آزمون و يا مجموعه اي از تست براي تعيين خونريزي در فضاي بين مغز و بافت هاي اطراف آن (خونريزي زير عنکبوتيه) و سکته مغزي انجام دهيد.
اگر خونريزي رخ داده است پس از آن تيم مراقبت هاي اضطراري دکتر ستايش علت آنوريسم پاره شده را تعيين خواهد کرد.
درنظر بگيريد اگر علايم يک آنوريسم پاره نشده مغز مانند درد پشت چشم، تغيير در بينايي و فلج در يک طرف صورت باشد حتما نياز به تست هاي تشخيصي است.
علائم و نشانه هاي آنوريسم پاره شده به طور معمول عبارتند از:
گردش مغزي. نواحي مغز توسط شريان هاي مختلف تأمين مي شود. سيستم هاي اصلي به يک گردش قدامي (شريان مغزي قدامي و شريان مغزي مياني) و يک گردش خلفي تقسيم مي شوند.
فيزيولوژي جريان خون مغزي (CBF) ، خون رساني به مغز در يک دوره معين است. CBF در يک فرد بالغ معمولاً 750 ميلي ليتر در دقيقه يا 15 of از خروجي قلب است. اين مقدار معادل پرفيوژن 50 تا 54 ميلي ليتر خون در هر 100 گرم بافت مغز در دقيقه است.
گردش خون مغزي قدامي عبارت است از خون رساني به قسمت قدامي مغز از جمله چشم ها. اين توسط شريان هاي زير تامين مي شود:
شريان هاي کاروتيد داخلي: اين شريان هاي بزرگ شاخه هاي داخلي شريان هاي کاروتيد معمولي هستند که وارد جمجمه مي شوند ، در مقابل شاخه هاي خارجي کاروتيد که بافت هاي صورت را تامين مي کنند. شريان کاروتيد داخلي به شريان مغزي قدامي منشعب مي شود و به تشکيل شريان مغزي مياني ادامه مي دهد.
شريان ارتباطي قدامي: هر دو شريان قدامي مغزي را در داخل و امتداد کف طاق مغزي متصل مي کند.
برخي از اين عوامل خطر با گذشت زمان ايجاد مي شوند. ديگران در هنگام تولد حضور دارند برخي از انواع آنوريسم ها ممکن است پس از آسيب به سر (تشريح آنوريسم) يا عفونت هاي خوني خاص (آنوريسم قارچي) ايجاد شوند. شرايط انتخاب شده از تاريخ تولد مي تواند با افزايش خطر ابتلا به آنوريسم مغزي همراه باشد.
علاوه بر اين ، فشار خون بالا ، سيگار کشيدن ، ديابت و کلسترول بالا فرد را در معرض ابتلا به تصلب شرايين (بيماري عروق خوني که در آن چربي ها در داخل ديواره عروق تجمع مي يابند) قرار مي دهد ، که مي تواند خطر ابتلا به آنوريسم شکلي را افزايش دهد. همه آنوريسم ها پاره نمي شوند.
اگر فشار بيش از حد بالا برود ، ممکن است خون و اکسيژن رساني به مغز به حدي مختل شود که از دست دادن هوشياري يا حتي مرگ رخ دهد. عوارضي که ممکن است بعد از پارگي آنوريسم ايجاد شوند عبارتند از: خونريزي مجدد. آنوريسم پاره شده يا نشتي در خطر خونريزي مجدد قرار دارد.
همچنين بين دفعات يا زمان مصرف سيگار و خطر آنوريسم رابطه مستقيمي وجود دارد. فشار خون بالا يا فشار خون بالا ، بيماري است که در آن خون با سرعت زياد از طريق رگ ها جريان مي يابد.
منبع:
https://drsetayesh.com/%da%af%d8%b4%d8%a7%d8%af-%d8%b4%d8%af%d9%86-%d8%b1%da%af%d9%87%d8%a7%db%8c-%d9%85%d8%ba%d8%b2/
بواسير ترومبوز خطرناک نيست ، اما مي تواند باعث درد و التهاب شديد شود. اگر بيش از حد مملو از خون شود ، هموروئيد مي تواند ترکيده شود.
هموروئيد ترومبوز شده بواسيري است که با لخته هاي خون پر شده است. کانال مقعدي فرد با رگ هاي خوني پوشانده شده است. وقتي اين عروق خوني متورم يا متورم مي شوند ، مي توانند بواسير ايجاد کنند. بواسير مي تواند در قسمت داخلي مقعد باشد يا در خارج مقعد ايجاد شود.
اگرچه ممکن است لخته خون طي چند روز تا چند هفته دوباره در بدن جذب شود ، اما در صورت عدم بازجذب کامل ترومبوز ممکن است عوارضي ايجاد شود. در صورت عدم درمان ، درمان سريع بواسير خارجي ترومبوز شده براي جلوگيري از از دست دادن خون و آسيب به بافت اطراف ضروري است.
علائم هموروئيد ترومبوز شده. بواسير ترومبوز شده معمولاً به صورت يک توده کوچک در قسمت خارجي مقعد ظاهر مي شود. لخته خون داخل آن را تيره و مايل به آبي نشان مي دهد. بواسير ترومبوز شده متفاوت از ساير بواسيرها است.
بواسير: در اين مورد ، بواسير داخلي در خارج از مقعد قرار دارد. آنها حتي پس از هل دادن مجدد به داخل دوباره دچار افتادگي مي شوند.
اگر يک لخته خون در داخل هموروئيد ايجاد شود ، مي تواند ترومبوز شده و در نهايت ، هنگامي که فشار داخلي افزايش مي يابد (در هنگام فشار بيش از حد از يبوست يا اسهال) ، منفجر شود.
بواسير رگهاي متورم شده در راست روده يا مقعد است. بواسير داخلي در داخل راست روده ايجاد مي شود و معمولاً بدون درد است ، اما همچنان ممکن است خونريزي کند. بواسير خارجي در اطراف مقعد ايجاد مي شود و بيشتر دردناک است. آنها مي توانند باعث خارش و خونريزي شوند و اغلب باعث ناراحتي حرکات روده مي شوند.
شما مي توانيد به يک متخصص جراحي عمومي و يا به کلينيک ليزر شفا مراجعه نمائيد که هر دو بيماري اي که ذکر کرديد را درمان کنند ولي بطور کلي هموروئيد خارجي با ترومبوزه متفاوت هست ولي براي درمان هر دو مي توانيد به يک پزشک متخصص جراحي عمومي دکتر تاجبخش يا پزشک نزديک خود و يا به کلينيک ما مراجعه نمائيد.
کشش مداوم بافت در راست روده باعث ضعف و نازک شدن ديواره رگ هاي خوني مي شود. با گذشت زمان ، ممکن است اين عروق خوني متورم و برآمده از تجمع خون ، که منجر به بواسير مي شود. هنگامي که خون در وريد متورم گير مي کند ، لخته هاي خون ايجاد مي شود و بواسير ترومبوز ايجاد مي شود.
اگرچه لزوماً فيبر کمي ندارد ، اما غذاي تند ممکن است درد و ناراحتي مربوط به بواسير را افزايش دهد.
غذاهاي کم فيبر که بايد از آنها اجتناب کنيد عبارتند از:
محصولات لبني. اينها شامل شير ، پنير و انواع ديگر است.
آرد سفيد.
گوشت قرمز.
گوشت هاي فرآوري شده.
غذاهاي سرخ کرده.
غذاهاي شور.
بسياري از بواسيرهاي ترومبوز شده در چند هفته خود به خود از بين مي روند. در صورت خونريزي مداوم يا بواسير دردناک ، با پزشک خود مشورت کنيد. درمان احتمالي ممکن است شامل بانداژ ، بستن يا برداشتن (هموروئيدکتومي) باشد.
خير. بواسير منجر به سرطان نمي شود. با اين حال ، نشانه اوليه براي بسياري از افراد که ممکن است از بواسير رنج ببرند ، خون در مدفوع ، روي دستمال توالت يا کاسه توالت بعد از اجابت مزاج است.
منبع:
https://www.drtajbakhsh.ir/answer-question-thrombosed-hemorrhoid/